Czas zwiedzania – poznajcie historię Grudziądzkiego Flisaka

Flisak – czyli przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się dawniej w Polsce flisem, czyli rzecznym spławem (transportowaniem) rozmaitych towarów. Najczęściej byli to chłopi – czyli najniższa z warstw społecznych, którzy zamieszkiwali nadrzeczne wsie. Transport rzeczny był dla nich dodatkową pracą sezonową.

Ta niezwykła rzeka jest najdłuższą rzeką w Polsce (mierzy ona 1047 km długości) i najdłuższą wpadająca do morza Bałtyckiego. Przez setki lat łączyła Ziemię Krakowską, Sandomierską, Mazowsze, nasze Kujawy, Ziemię Chełmińska i Pomorze, aby finalnie wpłynąć do wód Morza Bałtyckiego.

Z biegiem czasu zawód flisaka był coraz bardziej popularny, w XVII wieku flisacy założyli własną organizację, a król Władysław IV Waza nadał im specjalne przywileje.

W hierarchii tej grupy zawodowej najważniejszą rolę odgrywał starszy flisak (tzw. retman), który kierował spływem i był odpowiedzialny za stan i transport tratew. Ze starych ksiąg możemy wyczytać zaskakujące dane dotyczące ilości transportów. Bywały lata, gdzie przez Wisłę w ciągu roku przepływało ok. 2 tysięcy jednostek zbudowanych z drewnianych tratw. Flis, czyli „spław” był przeprowadzany we flotyllach (zestawach) kilku lub kilkunastu tratew lub statków. Dzięki rzece Wiśle flisacy wykorzystywali możliwość transportu towarów w głównej mierze do portu morskiego w Gdańsku, skąd produkty np. żywnościowe wędrowały w świat na pokładach statków. Flisacy zajmowali się początkowo transportem drewna, kamienia, soli, zbóż czy też innych płodów rolnych. Aktualnie w Polsce Stolicą Polskiego Flisactwa jest Ułanów, miasto w województwie podkarpackim, w którym działa Bractwo Flisackie skupiające zaledwie około 150 członków.

Początki tej mosiężnej figury sięgają roku 2005- to właśnie w tym czasie grudziądzki rzeźbiarz Ryszard Kaczor stworzył ten pomnik. Figura ta ,mierzy aż 2,30 metra wysokości i stoi na charakterystycznym podwyższeniu, a wokół niej płynie woda.

Mówiąc o wodzie zatrzymajmy się na chwilę przy tym ważnym aspekcie. Fontannę zasila woda z kanału Trynka, uchodzącego nieopodal flisaka do Wisły. Woda ta jednak nie tryska w górę czy też nie spływa po samej figurze jak wiele osób mogłoby sobie to wyobrażać. Woda tryska pod mosiężne fale imitując rwący nurt rzeki Wisły.

Młody mężczyzna (flisak) jest odziany w długi płaszcz i czapkę osłaniającą kark. W ręku trzyma długie wiosło sięgające do wody, które pokazuje nam, że zmaga się on z rwącym nurtem rzeki.

Figura flisaka swą potężnością ukazuje nam nie tylko jej ważność ale także i siłę, którą musieli posiadać flisacy, aby przetrwać daleką wyprawę do portu docelowego. Postać flisaka jest skierowana ku Wiśle, aby widział on, że do jego celu zostało już tylko 215 km.

Powieszone są tu tabliczki z nazwą ulicy Grudziądzkiej, które inne miasta Polski i Europy mają na swoim terytorium. Jest to bardzo ciekawe i interesujące zjawisko, ponieważ dzięki nim, możemy dostrzec, że nasza mała ojczyzna – Grudziądz jest znana nie tylko w Polsce ale i poza nią.

Jeśli tak - to koniecznie dajcie nam znać!