„Prawdziwość krwistych burz” – wernisaż w Spichlerz 57

Skóra, zadra, siniak. Skórka, żyłka, fałdka. Kap, kap, plama, plamka, czerwień. Krążąc wśród i po nich, stawiając pytania czy zgłębiając odpowiedzi, Twórczyni, pod lupą różowo-liliowej ciekawości, zanurza się coraz głębiej w swoich poszukiwaniach okołocielesnych. W myśl tytułu wystawy, będącego ciepłym wspomnieniem „Buntu piętnastolatków” Zuzanny Ginczanki, malarka Zuza Kwiatkowska, przetwarza przez własną wrażliwość artystyczną, tenże bunt.
Monochromatyzm barwny, upodobanie przeskalowanych fragmentów tkanki, charakteryzujące płótna, stają się coraz bardziej minimalistyczne, spokojne, a jednocześnie, skupiające się na organiczności ciała ludzkiego, rozedrgane i trzymające w napięciu.

„Prawdziwość krwistych burz”* to swoiste uzewnętrznienie wewnętrznego dialogu w procesie twórczym, niepokoju twórczego konstatującego o biologicznej prawdziwości, zwłaszcza kobiecej
i zaniechaniu chowania jej „pod stos różowych wstążek”*, w myśl społeczną. Wystawa zaprasza do zmysłowego zgłębienia tego, czym, a przede wszystkim czy, kobiecość w sztuce…jest?

Zuza Kwiatkowska

Urodzona w 2000 roku w Inowrocławiu. Pasjonatka sztuk plastycznych i wizualnych od dziecka. Drogę artystyczną zaczynała w murach Młodzieżowego Domu Kultury, szkoliła się na warsztatach artystycznych Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Obecnie, dyplomantka V roku w pracowni malarstwa sztalugowego prof. Anny Wysockiej oraz szkła artystycznego dr Anny Wójcickiej na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu.

Uczestniczka i współtwórczyni wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych.

Artystka o swojej twóczości:
„W moich pracach poruszam tematykę cielesności, starając się wrażliwie i ze skupieniem studiować ludzkie ciało, kruche i tkliwe w swej istocie, stające się jednocześnie przedmiotem i podmiotem poszukiwań badawczo-artystycznych. Prace są wynikiem szerokiego spojrzenia na tematykę cielesności w sztukach wizualnych, ale i
w społeczeństwie, zarówno pod kątem estetycznym, jak i psychosocjologicznym, uwarunkowanym wieloma czynnikami, wzajemnie na siebie wpływającymi. Malarstwo, jako główny środek mojego wyrazu artystycznego, stało się przestrzenią rozważań na owe tematy, w ujęciu zachowującym delikatność, jak i ważność materii.

* fragmenty zaczerpnięte z wiersza Zuzanny Ginczanki „Bunt piętnastolatków”(1933), „Zuzanna Ginczanka. Poezje zebrane(1931-1944).”, Marginesy, Warszawa, 2023