Historia Domu Korzeniewskich
MUZEUM NA LEŻAKU
W tym tygodniu „Muzeum na leżaku” wzięło na tapet dzieje budynku, który duża część mieszkańców Grudziądza zapewne mija bardzo często, a nie wszyscy zdają sobie sprawę, jak długą i bogatą historię posiada to miejsce. Mowa tu o znajdującym się przy Rynku Domu Towarowym Korzeniewskich.
Pani Małgorzata Kurzyńska i Pani Ilona Sulik-Kurowska przedstawiły losy tego budynku, począwszy od lat świetności, kiedy miejsce uznawane było za najnowocześniejszy dom handlowy na Pomorzu, poprzez okres zniszczeń wojennych i odbudowy, lata 90. XX wieku, a także najnowsze wydarzenia i plany związane z nieruchomością.
Dużo uwagi poświęcono też braciom Korzeniewskim – Wacławowi i Adamowi. Urodzeni w XIX wieku w Żninie, na początku kolejnego stulecia zamieszkali bliżej Grudziądza – w miejscowości Nowe – i już od pierwszych lat dali się poznać jako sprawni przedsiębiorcy. Byli kupcami, ekonomistami, Wacław prowadzili sklep z materiałami tekstylnymi, a Adam został pierwszym burmistrzem Nowego. Obaj mocno angażowali się także w działalność społeczną i niepodległościową.
Spółkę założyli w roku 1920. Do sukcesu ich wspólnego biznesu przyczyniło się podejście do prowadzenia Domu Towarowego – wnętrze budynku posiadało szczególny klimat, ponieważ dekorowano je w zależności od pory roku bądź występującej okazji. Organizowali też różnego rodzaju konkursy dla klientów i specjalne wyprzedaże. Takie działania sprawiły, iż z oferty grudziądzkiego przedsiębiorstwa korzystali ludzie z całego Pomorza, nierzadko także dalszych rejonów Polski.
Ciekawym wątkiem było też odnalezienie podczas pierwszego remontu kamienicy w XXI wieku licznych zabytków sprzed wielu lat, niektórych liczących nawet całe wieki. W piwnicach odkryty został między innymi zespół wotywny, składający się z przedmiotów liturgicznych, trybularza, kociołka, naczynia ceramicznego, figurki Chrystusa na Krzyżu, datowane na początek XIX wieku. Niektóre znaleziska pochodziły z jeszcze wcześniejszych okresów – znaleziono między innymi średniowieczne naczynie, pełniące w tamtych czasach prawdopodobnie funkcję skarbonki, a także wazę ze specjalnie ukształtowanym wnętrzem, która mogło być wykorzystywana do pochówków przez ludy kultury łużyckiej, a więc jeszcze przed naszą erą.
Skąd takie odkrycia w budynku z XX wieku? Otóż na terenie Starego Miasta nowe budynki były stawiane w miejscu dawnym kamienic i innego rodzaju zabudowań. Choć części nadziemne murowane były od podstaw, piwnice często nadbudowywano na pozostałościach po poprzednich budynkach, stąd też najniższe poziomy wielu nieruchomości znajdujących się w obrębie pierwotnych granic Grudziądza mogą potencjalnie skrywać wiele skarbów archeologicznych pamiętających bitwę pod Grunwaldem lub nawet starszych.
Opowieść o dawnych dziejach ożywiła wspomnienia zebranych w muzeum osób, które chętnie zaczęły dzielić się swoimi doświadczeniami związanymi z zabytkową kamienicą. Na pożegnanie padło zdanie, z którym zgodzili się wszyscy: „Mamy nadzieję, że za jakiś czas będziemy mogli spotkać się w dawnym Domu Towarowym Korzeniewskich i wypić tam wspólnie kawę”. Trzymajmy kciuki, aby kolejny punkt na mapie Grudziądza o tak bogatej historii mógł niebawem odzyskać świetność i stać się miejscem, które chętnie będą odwiedzać kolejne pokolenia grudziądzan.
Autor: Filip Kołakowski
